.
.
Report I.M.F.: 200% erroneous the one way road of austerity of (3 January 2013)
.
Rapport F.M.I.: 200% erronée la route à sens unique de l’austérité (3 Janvier 2013)
![Christine Lagarde [Enlarge-agrandir-μεγαλώστε]](https://inconue.files.wordpress.com/2013/01/hi-lagarde.jpg?w=315&h=225)
Christine Lagarde [Enlarge-agrandir-μεγαλώστε]
Με τίτλο «Λιτότητα: Έχουμε κάνει λάθος εφ΄ όλης της ύλης», το εβδομαδιαίο περιοδικό «Μarianne» δημοσιεύει μεγάλο αφιέρωμα στο «απίστευτο λάθος των ειδικών του ΔΝΤ», προσπαθώντας να ρίξει φως στην έκθεση του Ολιβιέ Μπλανσάρ, επικεφαλής του ερευνητικού τμήματος του ΔΝΤ, που δόθηκε στη δημοσιότητα στις 3 Ιανουαρίου.
Στο πολυσέλιδο αφιέρωμα της «Μarianne» γίνεται συνεχής αναφορά στις συνέπειες που έχει υποστεί η Ελλάδα από την επιβολή της λιτότητας που επέβαλαν οι «ειδικοί» του ΔΝΤ και αυτό, όπως λέει, εξ αιτίας ενός λάθος στους υπολογισμούς.
«Πρόκειται για την απίστευτη ομολογία!», γράφουν οι συντάκτες του άρθρου.«Τέσσερα χρόνια μετά την έναρξη της μεγάλης κρίσης που κλυδωνίζει τις δυτικές οικονομίες, ένας από τους σημαντικότερους ειδικούς οικονομολόγους του πλανήτη, ο Ολιβιέ Μπλανσάρ, διευθυντής του ερευνητικού τμήματος του ΔΝΤ, έδωσε στη δημοσιότητα μια μελέτη στην οποία ομολογεί ότι το ΔΝΤ και μαζί του το σύνολο των Ευρωπαίων ηγετών, των υπουργών οικονομίας, της Κομισιόν και της ΕΚΤ, έκαναν σοβαρό λάθος στους υπολογισμούς τους. Υποτίμησαν τις καταστροφικές συνέπειες των πολιτικών λιτότητας που επέβαλαν στα υπερχρεωμένα κράτη».
Το απίστευτο αυτό κείμενο της 43σέλιδης έκθεσης του Ολιβιέ Μπλανσάρ έχει τίτλο: «Τα λάθη των προγνωστικών ανάπτυξης και οι δημοσιονομικοί πολλαπλασιαστές».
Το λάθος αφορά σε έναν συντελεστή, γνωστό στην οικονομία με την ονομασία «πολλαπλασιαστής» (multiplicateur). Μεταξύ του 1970 και του 2007, οι ασχολούμενοι με τις προβλέψεις είχαν διαπιστώσει ότι η μείωση κατά 1% στις δημόσιες δαπάνες, ή κατά 1% επιπλέον έσοδα από τη φορολογία, οδηγούσαν, κατά μέσον όρο, σε 0,5% μείωση της ανάπτυξης στις προηγμένες χώρες. Εξ αυτού διαμόρφωσαν τον πολλαπλασιαστή 0,5 τον οποίο και χρησιμοποίησαν στις προκαταρκτικές εργασίες τους για τα προγράμματα που επιβλήθηκαν σε Ελλάδα και Πορτογαλία.
Το πρόβλημα είναι ότι τα δεδομένα αυτά ίσχυαν πριν από την κρίση, η οποία με την ανασφάλεια που έφερε στις χώρες, επηρέασε τη συμπεριφορά των καταναλωτών. Στο «Πανόραμα της Παγκόσμιας Οικονομίας» που δημοσίευσε το ΔΝΤ τον περασμένο Οκτώβριο, αναγνωρίζει ότι με τις σημερινές συνθήκες, οι πολλαπλασιαστές κινούνται ανάμεσα στο 0,9 έως και το 1,7 (!) ήτοι δύο με τρεις φορές μεγαλύτεροι από το 0,5. Την πληροφορία αυτή το ΔΝΤ την έχει γράψει στα ψιλά του «Πανοράματος» και μόνο οι ιδιαίτερα έμπειροι αναλυτές μπορούσαν να αντιληφθούν το μέγεθος της σημασίας της.
Αβυσσαλέες συνέπειες
Ο Ολιβιέ Μπλανσάρ αναγνωρίζει αυτό που κάθε πολίτης μπορούσε να αντιληφθεί περπατώντας για λίγο στις ρημαγμένες από τη λιτότητα αγορές των πόλεων της νότιας Ευρώπης –που όμως οι μεγάλοι εξπέρ στα γραφεία τους με τα κομπιουτεράκια τους φάνηκαν ανάξιοι να αντιληφθούν.
Υποχρεώνοντας τις κυβερνήσεις της νότιας Ευρώπης σε δραστική μείωση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, αλλά και των συντάξεων, αναγνωρίζει η έκθεση, προκλήθηκε μια πτώση της εσωτερικής ζήτησης δύο με τρεις φορές ταχύτερη απ’ ό,τι αναμενόταν. Οι συνέπειες ήταν αβυσσαλέες: σειρά πτωχεύσεων, εκτίναξη της ανεργίας, τεράστιες διαδηλώσεις στους δρόμους της Αθήνας και της Λισαβόνας.
«Ο πολλαπλασιαστής δεν είναι κάτι που πέφτει εξ ουρανού», εξηγεί ο Ερίκ Εγέρ, οικονομολόγος στο Γαλλικό Παρατηρητήριο Οικονομικών Συγκυριών (OFCE).
«Μεταβάλλεται ανάλογα με τις συγκυρίες: εξαρτάται από το σημείο του οικονομικού κύκλου στο οποίο βρισκόμαστε πάνω ή κάτω, από την πολιτική των γειτονικών χωρών, από το εάν μπορούμε να κάνουμε υποτίμηση στο νόμισμά μας. Μόνο συνυπολογίζοντας όλα αυτά τα στοιχεία μπορούμε να εκτιμήσουμε τις συνέπειες μιας θεραπείας λιτότητας –και όχι εφαρμόζοντας έναν πολλαπλασιαστή επειδή λειτούργησε προηγούμενα, όταν η ανάπτυξη ήταν στο ραντεβού», υποστηρίζει ο Εγέρ.
Κι όμως, αυτά έκαναν τα λαμπρά μυαλά του ΔΝΤ. Τώρα που η ομολογία είναι και γραπτή, απομένει να πεισθούν Κομισιόν και ΕΚΤ, χωρίς αυτό να θεωρείται άμεσα εφικτό, σημειώνουν οι συντάκτες της «Μarianne». Παρατηρούν ότι τόσο στις Βρυξέλλες όσο και στο Βερολίνο συνεχίζουν να πιστεύουν ότι η θεραπεία θα έλθει μέσα από τη θεραπεία λιτότητας και συνεχίζουν να υποτιμούν τις αρνητικές επιπτώσεις στην ανάπτυξη.
Το άρθρο καταλήγει λέγοντας ότι τέλος πάντων δεν υπάρχει έρευνα χωρίς να γίνονται λάθη, το νοητικά σοβαρό όμως, είναι η επανάληψη του λάθους. Το δε ασυγχώρητα σοβαρό, είναι η διαιώνιση του λάθους.
Πηγές- Sources:
– Συνέντευξη Μπλάνσάρ: ΔΝΤ, Mea culpa εφ’ όλης της ύλης για τη λιτότητα
– ΔΝΤ: «Έχουμε κάνει λάθος εφ΄ όλης της ύλης»
– L’incroyable erreur des experts du FMI
– IMF admits Austerity Mistake
– An amazing mea culpa from the IMF’s chief economist on austerity
– Mea culpa from the IMF’s chief economist on austerity: Is it the right path for Europe?
– New IMF report details austerity errors
– IMF report: Austerity programs with 200% errors
– IMF Revising Budget-Cutting Metrics, Says Euro Diets Were Too Severe, By Ian Talley (WSJ)
WASHINGTON–The International Monetary Fund is revising its metrics on how fast governments should cut their budgets, with the IMF’s top economist making the case that Europe’s fiscal diets were too severe.
In a new paper published Thursday, IMF Economic Counsellor Olivier Blanchard and research-department economist Daniel Leigh show the IMF recommended slashing budgets too fast early in the euro crisis, starving many economies of much-needed growth.
In «Growth Forecast Errors and Fiscal Multipliers,» Messrs. Blanchard and Leigh calculate IMF and European economists underestimated the euro-for-euro effect of cutting government budgets. While economists expected that cutting a euro from the budget would cost around 50 cents in lost growth, the actual impact was more like EUR 1.50 per euro.
«We find that, in advanced economies, stronger planned fiscal consolidation has been associated with lower growth than expected, with the relation being particularly strong, both statistically and economically, early in the crisis,» the economists write.
The IMF was not alone in its mistake. The European Commission, the Organization for Economic Cooperation and Development and the Economist Intelligence Unit also appear to have made roughly the same blunder. «We find that the results hold for all the forecasters considered,» the two economists said.
The paper doesn’t officially reflect the views of the IMF. But as it is written by Mr. Blanchard, the fund’s top economist and head of the IMF’s research department, it will naturally influence new IMF reports.
«In a number of countries, we have revised our forecasts to reflect this research,» he told reporters on a conference call Thursday. For example, he said the fund has since relaxed fiscal deficit targets for Portugal.
The fund raised the issue in its October World Economic Outlook, sparking a small controversy in economist circles. Thursday’s paper provides the detailed economic basis for the IMF’s argument.
It is an about-face. In April last year when Europe’s downturn was biting harder than expected, Mr. Blanchard was asked if the push for fiscal consolidation by the fund had been too strong for Greece and other ailing euro zone members.
«Self critique is always difficult, but it is not relevant in this case,» he told reporters at a World Economic Outlook news conference then.
Since then, however, the IMF has been encouraging Europe to curb front-loaded budget belt-tightening in favor of credible longer-term adjustments and changes to fundamental economic policies. Although not all the fiscal hawks are on board–notably Germany–the fund has managed to change many euro officials’ minds on the matter. The European Union is now more focused on deficit targets that account for structural changes in the economy over time than on strict nominal goals. That has proved especially important since growth has been lower than forecast and several countries have failed to meet their deficit targets.
As the euro crisis has evolved, the forecasts have become more accurate. That is either a sign that the new metrics being applied are now more in line with reality, or that the multiplying effects are lessening as the intensity of the crisis recedes.
Part of the problem originally may have been intellectual laziness. Economists relied on a fiscal multiplier that had proved accurate in normal times, but didn’t adequately account for the special financial and economic factors of the historic euro crisis.
Write to Ian Talley at ian.talley@dowjones.com
.
.
Ακολουθεί ολόκληρη η έκθεση (43 σελίδες) – Please find below the entire report (43 pages) – Immédiatement au-dessous l’intégralité du rapport (43 pages):
Growth Forecast Errors and Fiscal Multipliers (the report in pdf English)
.
PLEASE NOTE: Anonymous comments or comments mentioning fake on-line personality with false or disposable e-mail and a fake alias, will neither be approved nor answered. — ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΣΗΜΕΙΩΣΤΕ: Ανώνυμα σχόλια ή σχόλια που παραπέμπουν σε πλαστή διαδικτυακή προσωπικότητα, με ψευδές e-mail μιας χρήσεως και πλαστό ψευδώνυμο, δεν εγκρίνονται και δεν απαντώνται.
Short Link: http://wp.me/p3lcY-4G1
.
.