Νέα καταναλωτικά ήθη: οι Έλληνες ψάχνουν φαγητό στα σκουπίδια

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΤΙΚΟ

A new mode of consumption: Greeks are Eating Out Of Dumpsters
Un nouveau mode de consommation: les Grecs font les poubelles pour manger

όπως και κατά την γερμανική κατοχή … as during the German occupation … comme pendant l’occupation Allemande

Οι κάδοι των σκουπιδιών έχουν γίνει ένα πολυσύχναστο μέρος. Ένα μέρος όπου παλιά πράγματα είναι πιθανό να βρουν έναν δεύτερο ιδιοκτήτη. Καναπέδες, στρώματα, παπούτσια, ρούχα, τηλεοράσεις, ραδιόφωνα, ξύλινες σανίδες ή άλλα υλικά, όλα επαναχρησιμοποιούνται. Οι άνθρωποι πηγαίνουν στα σκουπίδια όπως παλιά πήγαιναν στο σούπερ μάρκετ, με ένα καρότσι σούπερ μάρκετ ή με σακούλες που γεμίζουν με διάφορα πράγματα. Μερικές φορές μπορείτε να δείτε διάφορα αυτοκίνητα ή αυτοσχέδια χειράμαξα σταθμευμένα μπροστά από τους κάδους ενώ ο ιδιοκτήτης τους τα φορτώνει, μόνος του ή με ενισχύσεις.

Το σλάιντ απαιτεί την χρήση JavaScript.

Θα έλεγα ότι υπάρχουν δύο είδη «καταναλωτών» που συχνάζουν στους κάδους: αυτοί που ενδιαφέρονται μόνο για τα ογκώδη και εκείνοι που αναζητούν τα προς το ζην —τρόφιμα, ρούχα, κλπ.. Τα προφίλ των ανθρώπων της δεύτερης κατηγορίας ποικίλλουν: υπάρχουν ξένοι —που προέρχονται π.χ. από την Ανατολική Ευρώπη και όχι μόνο, αλλά και «καθαρόαιμοι» Έλληνες ή Τσιγγάνοι, συχνά μεσήλικες. Το χειρότερο όμως είναι ο αριθμός των ηλικιωμένων που βλέπω να ψάχνουν στα σκουπίδια. Η κατάσταση των τελευταίων είναι ολοένα και πιο ανησυχητική στην Ελλάδα, αλλά θα επανέλθω σε επόμενο σημείωμα. Μεταξύ αυτών των ανθρώπων, είδα επίσης καλοντυμένους νεό-φτωχους, να ψάχνουν το γεύμα τους με ακουστικά στα αυτιά.
Είναι συγκλονιστικό για μένα να βλέπω τόσο πολύ κόσμο να ψάχνει φαγητό στα σκουπίδια, παρ’όλο που ζώντας στο Παρίσι, το γεγονός δεν μου ήταν εντελώς άγνωστο. Για να σας δώσω μια ιδέα, θα έλεγα ότι κάθε μέρα στην μιάμισυ ώρα που γυρίζω έξω, βλέπω τουλάχιστον 4-5 άτομα να βουτάνε τα χέρια τους στα σκουπίδια. Δεν έχω ακόμη πάει στην Αθήνα, αλλά και όσοι πήγαν μου μετέφεραν ότι εκεί τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα.

Υ.Γ.: Δυό λόγια ακόμη για να εκφράσω το θαυμασμό μου για τους φωτογράφους που καταφέρνουν να συλλάβουν την εξαθλίωση (είτε στην Ελλάδα ή αλλού). Είναι τόσο δύσκολο. Υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα που θέλω να φωτογραφίσω, αλλά δεν μπορώ. Και όταν προσπαθώ, αισθάνομαι ντροπή να φωτογραφίζω αυτούς τους ανθρώπους στη φτώχεια τους.

Κι έβαλα εδώ ένα βίντεο που ένας χρήστης του διαδικτύου είχε δημοσιεύσει σε σχόλιο, σε ένα από τα προηγούμενα άρθρα μου. Αυτά συμβαίνουν σε καθώς πρέπει προάστειο στην Αθήνα.

via

–

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Ανώνυμα σχόλια ή σχόλια που παραπέμπουν σε πλαστή διαδικτυακή προσωπικότητα, με ψευδές e-mail μιας χρήσεως και πλαστό ψευδώνυμο, δεν εγκρίνονται και δεν απαντώνται.