Οι συνθήκες απαγόρευσης χημικών και η απροθυμία της Ελλάδας
Η πρώτη απαγόρευση χρήσης χημικών όπλων έγινε με τη Διακήρυξη των Βρυξελλών το 1874 και ακολούθησε η Διακήρυξη της Χάγης το 1899 στις οποίες «απαγορευόταν η χρήση βλημάτων με ασφυχτικά και δηλητηριώδη αέρια».
Ακολούθησε το Πρωτόκολλο της Γενεύης το 1925 που καταδίκαζε σαφώς την χρήση χημικών και βακτηριολογικών όπλων, αλλά δεν απαγόρευε την έρευνα και αποθήκευση των χημικών όπλων.
40 χώρες ανάμεσά τους και οι ΗΠΑ περίμεναν 50 χρόνια για να επικυρώσουν το ανωτέρω πρωτόκολλο, ενώ το Ιράκ είχε υπογράψει τη Σύμβαση. Ενδεικτική της υποκρισίας των κρατών είναι η απόφαση 2603Α ΧΧΙV του ΟΗΕ (16-12-1969) στην οποία 80 κράτη συνυπέγραψαν την απαγόρευση κάθε χημικού όπλου (και των δακρυγόνων) Πορτογαλία, ΗΠΑ και Αυστραλία καταψήφισαν ενώ 36 χώρες απείχαν, ανάμεσά τους και η Ελλάδα.
Το 1972 υπογράφεται η Σύμβαση της Γενεύης για τα βιολογικά όπλα και τις τοξίνες και από τις δύο τότε υπερδυνάμεις η οποία συνέχισε να ισχύει με ανανέωση κάθε 5ετία μέχρι το 1985 οπότε με πρωτοβουλία Ρήγκαν Γκορμπατσόφ υπεγράφη πλήρης απαγόρευση χημικών και βιολογικών όπλων.
Ακολούθησε η απόφαση 41/58 Β του ΟΗΕ (3-12-1986) όπου στη Γενική Συνέλευση ψήφισαν 101 υπέρ, 11 κατά και 43 αποχές (ανάμεσά τους και η Ελλάδα) ενώ στο Παρίσι (11-1-1989) το Ιράκ και άλλες 148 χώρες υπέγραψαν και καταδίκασαν την παραγωγή και χρήση χημικών όπλων.
Στην Ελλάδα το 1994 επικυρώθηκε η απαγόρευση ανάπτυξης, παρασκευής, χρήσης και φύλαξης των χημικών όπλων για πολεμικούς σκοπούς, αλλά σαφώς αναφέρεται ότι δεν απαγορεύεται η χρήση τους για «σκοπούς διατήρησης δημόσιας τάξης».
Έτσι παρατηρείται σήμερα το παράδοξο ουσίες επικίνδυνες για την υγεία των εχθρών να χρησιμοποιούνται ευρύτατα κατά των κατοίκων της ίδιας μας της χώρας.
Τα «δακρυγόνα» είναι επικίνδυνα για την ανθρώπινη υγεία (καρκίνοι, οφθαλμολογικές και αναπνευστικές νόσοι, δερματοπάθειες γαστρεντερίτιδες και αποβολές) πρέπει να θεωρούνται απαγορευμένα τόσο για τον πόλεμο, όσο και κατά την ειρήνη. Οι επίσημες δικαιολογίες ότι χρησιμοποιούνται με αραίωση, σε ανοιχτό χώρο, πάντα κατά υγιών ανθρώπων και ποτέ σε επαφή δεν ισχύουν, αντίθετα εισχωρούν παντού και επιμολύνουν διαρκώς περιοχές ( πχ Εξάρχεια) όπου κατοικούν γέροι, παιδιά και άρρωστοι, ενώ είναι επιβλαβή και για τους ίδιους τους αστυνομικούς, που αν και δεν τα εισπνέουν άμεσα αλλά με τις μάσκες, τα απορροφούν από το δέρμα. Γιαυτό και πρέπει να καταργηθούν άμεσα.
Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου
«Ούτε στον πόλεμο δεν γίνονται αυτά»
Ελληνική Αστυνομία/Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη: Κώδικας Δεοντολογίας του Αστυνομικού (Π.Δ. 254/2004, Φ.Ε.Κ. 238/Α΄)
Τυχαία αποσπάσματα:

σελίδα 6 (μεγαλώστε)

σελίδα 7

σελίδα 8

σελίδα 9

σελίδα 12
–
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Ανώνυμα σχόλια ή σχόλια που παραπέμπουν σε πλαστή διαδικτυακή προσωπικότητα, με ψευδές e-mail μιας χρήσεως και πλαστό ψευδώνυμο, δεν εγκρίνονται και δεν απαντώνται.
If you like, please share:
Μου αρέσει αυτό:
Μου αρέσει! Φόρτωση...
Ως εδώ, όλα καλά !
25 Νοεμβρίου, 2010Η ταινία αρχίζει με τα λόγια αυτά:
«Είναι η ιστορία ενός ανθρώπου που πέφτει από κτίριο 50 ορόφων …
… ο τύπος όσο πέφτει μονολογεί ασταμάτητα για να καθησυχάσει τον εαυτό του:
« … ως εδώ όλα καλά …
…. ως εδώ όλα καλά …
… ως εδώ όλα καλά … »
όμως το σημαντικό δεν είναι η πτώση είναι η προσγείωση….»
Και με τα ίδια λόγια τελειώνει.
από την ταινία : “La Haine (1995)” τουMathieu Kassovitz
Η ταινία χαρτογραφεί ένα 24ωρο συναισθηματικής έντασης με τραγική κατάληξη, τριών μεταναστών, έπειτα από μια εξέγερση νεαρών στα Παρισινά προάστια (banlieues). Οι πρωταγωνιστές, μια παρέα τριών νεαρών φίλων, που κατάγονται από διαφορετικές εθνοτικές ομάδες και ζουν σε ένα υποβαθμισμένο οικοδομικό συγκρότημα στέγασης μεταναστών (πόλη-υπνωτήριο) στα προάστια του Παρισιού: ο Vince είναι Εβραίος, ο Hubert είναι μαύρος και ο Saїd είναι Άραβας… Αυτά όμως που τους ενώνουν είναι πανίσχυρα: η γενιά τους, η έλλειψη προοπτικής, η απόγνωση … Συνιστώ να δείτε εδώ μια πολύ καλή ανάλυση. Στο τέλος της, ολόκληρη την ταινία σε δέκα video.
©-απόδοση: L’Enfant de la Haute Mer
Για άλλα (περί φτώχειας) συναφή, δείτε εδώ
Για άλλα (περί βίας) συναφή, δείτε εδώ
If you like, please share:
Μου αρέσει αυτό: