«Habemus Presidentum Ólafur»: Η Ισλανδία δίνει μαθήματα νομισματικής πολιτικής σε ολόκληρο τον κόσμο!-UPDATE

©Μετάφραση, μοντάζ, φωτισμοί, σκηνικά και κοστούμια: L’Enfant de la Haute Mer

© οι μεταφράσεις μου ΔΕΝ αναδημοσιεύονται, παρά ΜΟΝΟΝ έπειτα από προηγούμενη συνεννόηση

Ελέγχετε το νόμισμά σας ώστε να βοηθήσετε τον λαό σας ! Μαθήματα Δημοκρατίας από την Ισλανδία !

5η θητεία για τον Ólafur Ragnar Grímsson

«… Αλλά υπάρχει και ένας άλλος σημαντικός λόγος για το ότι η Ισλανδία τα πήγε πολύ καλύτερα από τους γείτονές της… .. Η Ισλανδία δεν μπήκε ποτέ στη ζώνη του ευρώ. Ως εκ τούτου, είχε την δυνατότητα να διαχειρίζεται το δικό της νόμισμα. Και προβλέψιμα αλλά και πολύ έξυπνα υποτίμησε το νόμισμά της. Αυτή τη στιγμή, η κορώνα βρίσκεται 20% κάτω από το ευρώ, κι ενώ το ευρώ συνεχίζει να πέφτει κατακόρυφα τον τελευταίο καιρό. Και αυτό κάνει ανταγωνιστικές τις εξαγωγές της Ισλανδίας, κάτι που συμπεριλαμβάνει και τον τουρισμό. Καμία όρεξη δεν έχουν να ζούνε με τη νομισματική πολιτική μιας άλλης χώρας…»[FireDogLake]

Κι έτσι λοιπόν, χτες Σάββατο 30 Ιουνίου 2012, ο Ólafur Ragnar Grímsson μάζεψε το 52,4% των ψήφων, αφήνοντας μακράν πίσω την Thóra Arnórsdóttir με ένα 33,4%. Οι άλλοι τέσσερεις υποψήφιοι μάζεψαν ένα 12%.

άποψη του λιμανιού του Reykjavík. [Enlarge-agrandir-μεγαλώστε]

Ο 69 ετών Ólafur, που γεννήθηκε στο ψαροχώρι Ísafjörður (που σημαίνει το φιορδ των πάγων, με πληθυσμό σήμερα 2.600 κατοίκους), είναι καθηγητής πανεπιστημίου και ο πρώτος και αρχαιότερος διδάκτωρ πολιτικής επιστήμης της χώρας του. Εξελέγη για πέμπτη στη σειρά τετραετία, επικεφαλής ενός τεράστιου και μαγευτικού ψαροχωριού που είναι η Ισλανδία των 320.000 κατοίκων.

Παρ’όλο που διασύρθηκε για τη συμμετοχή του στην οικονομική κρίση του 2008, ο απερχόμενος πρόεδρος πράγματι κατάφερε να ανακτήσει σταδιακά την εμπιστοσύνη του μεγαλύτερου μέρους των Ισλανδών. Εδώ και πολλά χρόνια είχε συστρατευτεί με την αριστερά: από το 1978 ως το 1983 υπήρξε μέλος του αριστερού κόμματος  People’s Alliance και  κατόπιν, από το 1980 ως το 1983 υπήρξε πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του ιδίου κόμματος. Στις 31 Αυγούστου του 1984 με άλλους τρείς αριστερούς διανοούμενους αντιμετώπισε σε τηλεοπτική συζήτηση τον νεοφιλελεύθερο φονταμενταλιστή Milton Friedman, με θέμα «»tyranny of the status quo«. Παραθέτω ένα μικρό video (το και τελευταίο) διάρκειας 2′ 35» όπου ακούγεται ο καθηγητής τότε Ólafur Grímsson να λέει ότι τα παιδιά φτωχών και πλούσιων θα πρέπει να έχουν ίσες ευκαιρίες πρόσβασης στην εκπαίδευση. Όλη την σειρά με τα video του M.Friedman -στην Ισλανδική τηλεόραση (1984) μπορείτε να την δείτε εδώ.

Ωστόσο, ο Ólafur Grímsson μπόρεσε να υπολογίσει στις ψήφους και των δεξιών ψηφοφόρων, οι οποίοι τον ακολούθησαν ειδικά επειδή αντιτάχθηκε στην ένταξη της Ισλανδίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.(Le Monde-Europe)

Το κέντρο του χωριού Ísafjörður, γενέτειρας του Ólafur Ragnar Grímsson. [Enlarge-agrandir-μεγαλώστε]

Αλλά η πολιτική δεξιοτεχνία του του επέτρεψε επίσης να προσελκύσει και τα λαϊκά στρώματα, αφού απέκτησε  «την φήμη ότι είναι ανεξάρτητος και ισχυρός, και μπορεί να κάνει τους ψηφοφόρους να νιώθουν ασφαλείς σε αυτούς τους αβέβαιους καιρούς», λέει ο Thoroddur Bjarnasson, καθηγητής κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Reykjavík.

η «σοσιαλίστρια» Jóhanna Sigurðardóttir

Αξίζει να σημειωθεί ότι το 2010, είχε εκφράσει την αντίθεσή του στο Ισλανδικό Κοινοβούλιο σχετικά με την κατάρρευση της τράπεζας Icesave, βλ. Icesave dispute, (ενώ να σημειώσουμε ότι το Ενωμένο Βασίλειο κινητοποίησε την αντιτρομοκρατική του νομοθεσία εναντίον της Ισλανδίας), θυγατρικής της ισλανδικής τράπεζας Landsbanki. Την Κυριακή 10 Απριλίου 2011, οι Ισλανδοί ψήφισαν μαζικά ( 60%) εναντίον της αποπληρωμής 3 δις £ στην Βρετανία και την Ολλανδία. Εννοείται, ότι η «σοσιαλίστρια» Jóhanna Sigurðardóttir, δήλωσε ότι «ο Ισλανδικός λαός έκανε την χειρότερη δυνατή επιλογή!!!!» Ο Ólafur Ragnar Grímsson στη συνέχεια οδήγησε την χώρα του σε άλλα δύο δημοψηφίσματα.(Le Monde-Europe)

Μαθήματα Δημοκρατίας από την Ισλανδία
Τον Ιανουάριο του 2012, ο Ólafur Ragnar Grímsson δήλωσε ότι δεν θα ξαναβάλει υποψηφιότητα για πρόεδρος, διότι ήθελε, στα 69 του χρόνια να χαρεί επί τέλους την σύνταξή του και να αφήσει το αξίωμα για άλλους.
Ωστόσο, μερικές βδομάδες αργότερα 30.000 Ισλανδοί (δηλαδή 10% του πληθυσμού της χώρας) υπέγραψαν κείμενο απαιτώντας να ανακαλέσει την απόφασή του και να ξαναείναι υποψήφιος. Κάτι το οποίο τελικά αποδέχτηκε.
Το αξίωμα του Προέδρου είναι κατ’ουσίαν τιμητικό χωρίς υπερεξουσίες: η εκτελεστική εξουσία ασκείται από την κυβέρνηση. Όμως ο Πρόεδρος έχει μία σημαντική αρμοδιότητα: να αρνηθεί να επικυρώσει κάποιον νόμο (σ.σ. ακούς, κ. Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας;;).
Κι αυτό ακριβώς έκανε ο κ. Grimsson, αρνούμενος δύο φορές να επικυρώσει νόμο, που προέβλεπε να αποζημιώσουν οι Ισλανδοί την Μεγάλη Βρετανία και την Ολλανδία, που οι αποταμιευτές είχαν θιγεί από την κατάρρευσης της τράπεζας Icesave το 2008.
Αν και πρώην υπουργός Οικονομικών (ή μήπως ακριβώς επειδή υπήρξε πρώην υπουργός Οικονομικών;), ο κ. Grimsson κατάφερε να προασπίσει τα συμφέροντα των συμπατριωτών του εναντίον των τραπεζών. Αρνήθηκε λοιπόν οι Ισλανδοί φορολογούμενοι, οι οποίοι δεν είχαν καμία σχέση με όλη αυτή την υπόθεση, να κληθούν να καλύψουν τα χρέη της χρεοκοπημένης τράπεζας.(AgoraVox)

Η Ισλανδία υπήρξε ιστορικά στην πρωτοπορία της παγκόσμιας Δημοκρατίας.
Υπήρξε η πρώτη χώρα στον κόσμο που θέσπισε Κοινοβούλιο, ήδη από τον ύστερο Μασαίωνα: η Ισλανδική Βουλή (Althing-από το ισλανδικό «Alþingi», δηλ. το «όλον») ιδρύθηκε το 930, την ώρα που στην Γαλλία π.χ. ο βασιλιάς  Raoul πολεμούσε εναντίον των καταστροφικών επιδρομών των Νορμανδών…….

Εδώ και μερικά χρόνια η Ισλανδία και πάλι δίνει μαθήματα Δημοκρατίας:
– Με τις λαϊκές διαδηλώσεις (επανάσταση της Κατσαρόλας) εναντίον του χρηματοπιστωτικού συστήματος, οι Ισλανδοί αρνήθηκαν και πέτυχαν να μην πληρώσουν τα χρέη των τραπεζών τους.
– Έπειτα από αυτές τις διαδηλώσεις και από τον Νοέμβριο του 2010, οι Ισλανδοί αποφάσισαν να γράψουν ένα Νέο Σύνταγμα, με Συνταγματικό Συμβούλιο που εξέλεξαν οι ίδιοι οι πολίτες. Το νέο αυτό σύνταγμα βρίσκεται αυτή την στιγμή σε συζήτηση και θεσπίστηκε με την συνεισφορά όλων των πολιτών, κυρίως μέσω Internet, κάτι που αποτελεί παγκόσμια πρώτη!!
– Αυτό που έγινε το περασμένο Σάββατο στο Reykjavík γεμίζει τον κόσμο ελπίδα και ασφάλεια: οι Ισλανδοί απέδειξαν ότι μπορεί ακόμη επί της Γης, το 2012, να βρεθεί ένας άξιος αρχηγός κράτους:
α) – που θα τολμήσει να υπερασπιστεί τα συμφέροντα των συμπατριωτών του απέναντι στις ορέξεις της οικονομικής ολιγαρχίας,
β)- που διαθέτει ακόμη την «αρετή», αφού θέλησε ο ίδιος να εγκαταλείψει το αξίωμά του.(AgoraVox)

Σημ.: Για τον Ólafur Ragnar Grímsson έχω ξαναγράψει και εδώ: Ζήτω ο σοσιαλισμός: Παπανδρέου vs Πρόεδρος της Ισλανδίας (update)

Πηγές:
– Διαβάστε και μία επιστολή του Χρ. Μαγγούτα, που από όσο είδα πρωτοδημοσιεύτηκε στις 9 Μαρτίου 2012: Προς τον κ. Παπούλια: Είστε πρόεδρος της Δημοκρατίας; (επικοινωνία: Chris@Mangoutas.com)
– Iceland’s Lesson for the World: Control Your Own Currency and Help Your People (FireDogLake)
– Islande : vingt ans de présidence pour Ólafur (Le Monde-Europe)
– Olafur Grimsson réélu président de l’Islande contre sa volonté, pour avoir défendu les intérêts du peuple (AgoraVox)
– Robert Mundell, evil genius of the euro: The Euro As An Instrument Of Class Warfare (The Guardian)
– Greg Palast: The Euro As An Instrument Of Class Warfare (Steve Bates)

Φέρδερ Ρήντινγκ:
– Country profile: Iceland (BBC)
– Iceland (The CIA World Factbook)

–

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Ανώνυμα σχόλια ή σχόλια που παραπέμπουν σε πλαστή διαδικτυακή προσωπικότητα, με ψευδές e-mail μιας χρήσεως και πλαστό ψευδώνυμο, δεν εγκρίνονται και δεν απαντώνται.

–