η Λευκή Κόλαση του Piz Palü (Die weiße Hölle vom Piz Palü)

Πάμε Σινεμά; Σας προσκαλώ να δείτε μια πανέμορφη ταινία, με επίσης υπέροχη μουσική  ! Συνδέστε ηχεία, ρυθμίστε πρίμα/μπάσα, Dolby surround, ό,τι έχετε τέλος πάντων… συνδεθείτε κι εσείς αναπαυτικά και απολαύστε την!

©-Μετάφραση, μοντάζ, σκηνικά και κοστούμια: L’Enfant de la Haute Mer

Οι διάφορες αφίσες του «The White Hell of Pitz Palu» και ακολουθούν φωτογραφίες των συντελεστών της ταινίας.

Το σλάιντ απαιτεί την χρήση JavaScript.

Μαγευτική ταινία του βωβού κινηματογράφου (1929) με συνοδεία ζωντανής μουσικής, όπως γινόταν στην εποχή του βωβού κινηματογράφου. Την είδα το Σάββατο 30 Νοέμβρη του 2002 (πριν ούτε καν εννέα χρόνια δηλαδή), στο Μέγαρο Μουσικής της Αθήνας, με ελληνικούς ‘υπέρτιτλους’, κάπου κοντά στην οροφή.
Την εκπληκτική μουσική του Ashley Irwin ερμήνευσε η Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Αθηναίων υπό την μπαγκέτα του Frank Strobel.
Η ταινία γυριζόταν επί πέντε ολόκληρους μήνες στις χιονισμένες Άλπεις, κάτω από πολύ δυσμενείς συνθήκες. Ανήκει στο είδος Bergfilm (ταινίες βουνού), τυπικά γερμανικό της δεκαετίας του 1920 (κάτι σαν το τυπικά αμερικάνικο είδος Western)

Σκηνοθεσία:  Arnold Fanck και Georg Wilhelm Pabst
Παραγωγή:  Harry R. Sokal
Σενάριο: Arnold Fanck και Ladislaus Vajda
Πρωταγωνιστές:  Leni Riefenstahl, Gustav Diessl, Ernst Petersen, Ernst Udet
Μουσική:  Willy Schmidt-Gentner
Κάμερες:  Sepp Allgeier, Richard Angst, Hans Schneeberger
Μοντάζ:  Arnold Fanck και Hermann Haller
Διανομή:  H. R. Sokal-Film GmbH
Πρεμιέρα στις αίθουσες του Βερολίνου, στις 15 Νοεμβρίου 1929
Διάρκεια: 150 λεπτά (πρωτότυπη έκδοση). Έπειτα κόπηκε στα 92 λεπτά (ενώ μεσολάβησαν και άλλα κόψε-ράψε)
Χώρα παραγωγής: Γερμανία
Γλώσσα: Γερμανική

Η αρχική κόπια της ταινίας των 150 λεπτών, ήταν χαμένη ως το 1996. Η μουσική του Willy Schmidt-Gentner που συνόδευε την αρχική κόπια, ήταν και παραμένει μέχρι σήμερα χαμένη.
Ωστόσο, πριν την επίσημη πρεμιέρα στο Βερολίνο, «η Λευκή Κόλαση του Piz Palü» έκανε avant πρεμιέρες στην Στουτγάρδη την 1η Νοεμβρίου 1929 και στην Βιέννη στις 11 Νοεμβρίου του ιδίου έτους. Τις τέσσερις πρώτες βδομάδες προβολής της στο UFA Palast του Βερολίνου, το μεγαλύτερο την εποχή εκείνη κινηματοθέατρο του Βερολίνου, την ταινία είδαν περισσότεροι από 100.000 άνθρωποι.
Το 1930 βγήκε μια αγγλική κόπια με ενσωματωμένη μουσική.
Το 1935 βγήκε άλλη μια κόπια με μουσική του Giuseppe Becce, ενώ η ταινία συντμήθηκε στα 92 λεπτά, αφού από το 1933 κυβερνούσαν οι Ναζί. Γιατί συντόμευσε η ταινία; Εξηγούμαι: Το «Karl Stern» ως εβραϊκό όνομα εξαφανίστηκε και έγινε «Hans Brandt»
Κόπηκαν όλες οι σκηνές με τον Εβραίο ηθοποιό Kurt Gerron, ο οποίος δολοφονήθηκε στο  Auschwitz το 1944, σε ηλικία 47 ετών. Το 1950 ο Rolf Hansen έκανε ένα remake με τίτλο Föhn και πρωταγωνιστές τους Hans Albers και την Liselotte Pulver.
Η ταινία αποκαταστάθηκε πρόσφατα (1997) από την Ταινιοθήκη του Μονάχου και έχει διάρκεια 135 λεπτά, ενώ η προβολή συνοδεύεται από νέα μουσική που συνέθεσε ο Ashley Irwin το 1997 για την αποκατεστημένη βωβή κόπια της ταινίας. Κυκλοφορεί και σε DVD από το ARTE.

Η πλοκή της ταινίας
Η σύζυγος του αλπινιστή γιατρού Johannes Krafft (Gustav Diessl) σκοτώνεται έπειτα από πτώση σε χαράδρα παγετώνων. Υπονοείται ότι  το δυστύχημα οφείλεται σε αμέλεια του γιατρού. Ο θάνατος της γυναίκας του στοιχειώνει τον Δρα Johannes Krafft, που περιπλανιέται μόνος αναζητώντας την γυναίκα του στις Άλπεις Bernina (σ.σ. κοντά στο St. Moritz), ενώ του βγαίνει το όνομα το «Πνεύμα του Βουνού». Δέκα χρόνια αργότερα ένα νιόπαντρο ζευγάρι, ο Karl Stern (Ernst Petersen) και η Maria Majoni (Leni Riefenstahl) φτάνουν στην καλύβα-καταφύγιο του Δρα Krafft. Ο  Δρ Krafft και η Maria νιώθουν αμοιβαία έλξη. Την άλλη μέρα ο Krafft και παρά τις προειδοποιήσεις ενός «οδηγού» για επερχόμενη θύελλα, φεύγει μόνος του για το Piz Palü, τον ακολουθεί όμως ο ζηλιάρης Karl. Η Maria τρέχει πίσω από τον Karl, που στην προσπάθειά του να ακολουθήσει τον Δρα  Krafft γκρεμοτσακίζεται (σ.σ. χρησιμοποιώ τον γενικό αυτό όρο, γιατί σε άλλες κόπιες έσπασε πόδι, σε άλλες κεφάλι). Παγιδεύονται στους πάγους, ενώ ο τραυματισμός του Karl τους υποχρεώνει να περάσουν την νύχτα στο βουνό, σ’ ένα μικρό απάγκιο. Η Maria και ο γιατρός μένουν δίπλα του, ενώ η ισχυρή χιονοθύελλα απειλεί τις ζωές τους. Κάποια στιγμή, περνώντας τυχαία από εκείνα τα μέρη, βλέπει το ζευγάρι, τον γιατρό και τον «οδηγό» ο αεροπόρος (σ.σ. της Βέρμαχτ)  Ernst Udet (παίζει ο ίδιος τον εαυτό του-video 16), που είναι και φίλος του Karl και της Maria. Ειδοποιεί τους διασώστες. Εν τω μεταξύ,  ο Δρ Krafft βγάζει το σακάκι του και το προσφέρει στον Karl. Κατόπιν κουκούλωσε πιο ζεστά και την Maria. Εν συνεχεία σκαρφάλωσε σε ένα ρήγμα του πάγου, όπου κατά την διάρκεια της νύχτας πέθανε από το κρύο. Το ζευγάρι των επιζώντων και τον «οδηγό»   —με τις  χιονοστιβάδες να μαίνονται—    βρήκαν τελικά οι διασώστες, οι οποίοι μετά τις πρώτες βοήθειες, συνόδεψαν με ασφάλεια τον Karl και την Maria κάτω στην κοιλάδα.

ΠΗΓΕΣ:

– The White Hell of Pitz Palu (1929)

– The White Hell of Pitz Palu

– The White Hell of Pitz Palu

– Frank Strobel 1

– Frank Strobel 2

– Frank Strobel 3

– Το trailer της ταινίας

και άλλα πολλά (που λέγαμε και στο Δημοτικό)

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Ανώνυμα σχόλια ή σχόλια που παραπέμπουν σε πλαστή διαδικτυακή προσωπικότητα, με ψευδές e-mail μιας χρήσεως και πλαστό ψευδώνυμο, δεν εγκρίνονται και δεν απαντώνται.