Κάποτε το «Monopoly» δεν ήταν παιχνίδι (μικρό δοκίμιο)-UPDATE2/original in English

.

When “Monopoly” was not a Game (small essay)

Quand «Monopoly» n’était pas un Jeu (petit essai)

[Enlarge-agrandir-μεγαλώστε]

© Μετάφραση, μοντάζ, φωτισμοί, σκηνικά και κοστούμια — Translation, editing, lighting, scenery and costumes — Traduction, édition, éclairage, décors et costumes: L’Enfant de la Haute Mer

© οι μεταφράσεις μας ΔΕΝ αναδημοσιεύονται, παρά ΜΟΝΟΝ έπειτα από προηγούμενη συνεννόηση — our translations are NOT reproduced: but ONLY after prior consultation – nos traductions NE SONT PAS reproduites: qu’UNIQUEMENT après consultation préalable

1904: Το χταπόδι της Standard Oil – 1904: The Standard Oil octopus – 1904: La pieuvre de la Standard Oil [Enlarge-agrandir-μεγαλώστε]

«….. Ένας άλλος από τους «γίγαντες» της εποχής υπήρξε ο John D. Rockefeller (1839–1937), ένας πτυχιούχος λογιστής, ο οποίος προσελήφθη κάποτε για να διερευνήσει το μέλλον των επενδύσεων σε πετρέλαιο. Ο Rockefeller είπε στα αφεντικά του, ότι το πετρέλαιο «δεν είχε μέλλον» και μετά επένδυσε ο ίδιος, αγοράζοντας το 1862 το πρώτο του διυλιστήριο. Συνεταιρίστηκε με κάποιους και δημιούργησε την South Improvement Company, η οποία ήταν τόσο διεφθαρμένη που υποχρεώθηκε να κλείσει. Ο Rockefeller αντέδρασε με την ίδρυση της «Standard Oil of Cleveland» το 1870. Η Standard εξαγόρασε ολόκληρα νομοθετικά σώματα, έκανε μυστικές συμφωνίες με τους σιδηροδρόμους ώστε να επιτύχει ευνοϊκές τιμές και αποδυνάμωσε τους ανταγωνιστές της με δωροδοκίες και σαμποτάζ, ώσπου να μπορέσει ο Rockefeller να τους εξαγοράσει με μετοχές της Standard Oil. Ως το 1879, η Standard Oil έλεγχε σε οποιαδήποτε πολιτεία από το 90%  έως το 98% του εθνικού δυναμικού διύλισης, ακριβώς την στιγμή που η αξία του πετρελαίου σε μια βιομηχανική κοινωνία γινόταν προφανής.

Διυλιστήριο της Standard Oil, υπ. αριθμόν 1, στο Cleveland, Ohio (1899) – -Refinery of Standard Oil, Serial No. 1, Cleveland, Ohio (1899) – Raffinerie de la Standard Oil, série n ° 1, Cleveland, Ohio (1899) [Enlarge-agrandir-μεγαλώστε]

Είκοσι χρόνια αργότερα η Standard Oil είχε μετατραπεί σε μια εταιρεία «holding», με διαφοροποιημένο χαρτοφυλάκιο, το οποίο περιελάμβανε και την τράπεζα Chase Manhattan (JPMorgan Chase Bank, N.A.). Κλειδί γι’αυτήν την διαφοροποίηση υπήρξε η επινόηση του «τραστ», εκ μέρους ενός από τους δικηγόρους του Rockefeller, του Samuel C. T. Dodd (1836–1907), ο οποίος αναζητούσε τρόπους ώστε να παρακάμψει τους ομοσπονδιακούς νόμους σε σχέση με το εταιρικό δίκαιο.
Η Standard Oil, για παράδειγμα, ήταν μια εταιρεία με έδρα το Ohio, η οποία απαγορευόταν να έχει εγκαταστάσεις σε άλλες πολιτείες ή να έχει μετοχές σε εταιρείες εκτός του Ohio.
Η λύση του Dodd ήταν να δημιουργήσει ένα εννεαμελές διοικητικό συμβούλιο του τραστ.

Railway Monopoly and Rate Regulation, 1916 [Enlarge-agrandir-μεγαλώστε]

Έτσι, αντί  η εταιρία να εκδίδει μετοχές  η  Standard Oil μετατράπηκε σε «τραστ» το οποίο εξέδιδε μερίδια του τραστ.
Με αυτό το νέο εργαλείο, ο Rockefeller καταβρόχθισε ολόκληρο τον κλάδο, χωρίς να ανησυχεί για παράβαση των αντιμονοπωλιακών νόμων. Η ιδέα αντιγράφηκε σύντομα και σε άλλους βιομηχανικούς κλάδους, και μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1890, περισσότερες από 5.000 διαφορετικές εταιρείες οργανώθηκαν σε 300 τραστ. Το τραστ των σιδηροδρόμων της Morgan, για παράδειγμα, κατείχε το σύνολο των αμερικανικών σιδηροδρόμων, εκτός από 40.000 μίλια (στμτ. περισσότερο από τα 2/3 του δικτύου).
Τα τραστ και τα γιγάντια μονοπώλια κρατούσαν τις τιμές τεχνητά ανεβασμένες, εμπόδιζαν τον ανταγωνισμό και κρατούσαν τους μισθούς σκανδαλωδώς χαμηλούς. Προφανώς δεν ήταν καθόλου δημοφιλή στους Αμερικανούς εργαζόμενους. Η Standard Oil έγινε η πιο μισητή εταιρεία των ΗΠΑ. Πολλά από αυτά τα μονοπώλια φτιάχτηκαν με δωροδοκίες και κυβερνητικές επιδοτήσεις, στην πλάτη των πενιχρά αμειβόμενων εργατών, των οποίων οι προσπάθειες να οργανωθούν σε συνδικάτα απαντήθηκαν με αιματηρή καταστολή. Κι αν είχε εναποτεθεί στην κεντρική κυβέρνηση κάποια αμυδρή ελπίδα μεταρρύθμισης, παρέμεινε φρούδα.
Για μια ολόκληρη γενιά, αρχίζοντας από την σύντομη θητεία του Andrew Johnson (1808–1875) και τα χρόνια της θητείας του Ulysses S. Grant (1822–1885), ο Πρόεδρος των ΗΠΑ έμοιαζε διακοσμητικός. Το 1876, ο Rutherford B. Hayes (1822-1893) έγινε πρόεδρος με νόθα εκλογή, κλέβοντας την προεδρία από τον Δημοκρατικό Samuel J. Tilden (1814–1886), με αποτέλεσμα ένα συμβιβασμό με τους Νότιους Δημοκρατικούς, γεγονός που έβαλε άδοξο τέλος στην Ανασυγκρότηση του Κογκρέσου και σε κάθε ελπίδα για πολιτικά δικαιώματα στο Νότο. Όταν ο Grover Cleveland (1837-1908) εξελέγη το 1884, διόρισε υπουργό Ναυτικού τον William Collins Whitney (1841-1904). Ο Whitney ήταν διαπλεκόμενος με τα συμφέροντα της Standard Oil και ξεκίνησε να χτίσει ένα «χαλύβδινο στόλο» αγοράζοντας χάλυβα από την Carnegie Steel Company σε φουσκωμένες τιμές.

μερίδια του τραστ των σιδηροδρόμων – shares of railways trusts – Les actions des sociétés ferroviaires[Enlarge-agrandir-μεγαλώστε]

Οι προσπάθειες για «μεταρρύθμιση» υπήρξαν ως επί το πλείστον «σκυλιά που ούτε γάβγιζαν ούτε δάγκωναν», και σκοπό είχαν να κατευνάσουν ένα κοινό που είχε σιχαθεί την διαφθορά. Η Επιτροπή δια-Πολιτειακού Εμπορίου, που ιδρύθηκε κατά την θητεία του Grover Cleveland (1837-1908) με σκοπό να ρυθμίσει τους σιδηροδρόμους, υπήρξε μια παρωδία για εσωτερική κατανάλωση. Ο διάδοχος του Cleveland, ο Benjamin Harrison (1833-1901), ήταν ένας πρώην δικηγόρος των σιδηροδρόμων, ο οποίος ως στρατιώτης, είχε σπάσει απεργίες των σιδηροδρομικών. Κατά τη διάρκεια της θητείας του και ως αντίδραση στο δημόσιο αίσθημα, το Κογκρέσο ψήφισε τον αντι-τραστ νόμο Sherman του 1890, που πήρε το όνομά του από τον γερουσιαστή John Sherman (1823–1900), αδελφό του στρατηγού William Tecumseh Sherman (1820–1891), με σκοπό να προστατευτεί το εμπόριο από «παράνομους περιορισμούς».

Ο 26ος Αμερικανός Πρόεδρος Theodore «Teddy» Roosevelt (1858-1919) εικονίζεται ως το βρέφος Ηρακλής που παλεύει με τα φίδια της Standard Oil, σε γελοιογραφία στο εξώφυλλο του περιοδικού Puck του 1906 – The 26th U.S. President Theodore «Teddy» Roosevelt (1858-1919) depicted as the infant Hercules fighting with snakes of Standard Oil, a cartoon on the cover of Puck magazine, 1906 – Le 26e président américain Theodore «Teddy» Roosevelt (1858-1919) dépeint comme l’enfant Hercules combattant avec les serpents de la Standard Oil, une bande dessinée sur la couverture du magazine Puck 1906[Enlarge-agrandir-μεγαλώστε]

Επρόκειτο για έναν άτολμο νόμο, που έγινε ακόμη περισσότερο ανεπαρκής, όταν το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάνθηκε το 1895 ότι μια εταιρεία που κατείχε το 98% του συνολικού δυναμικού της χώρας σε εργοστάσια επεξεργασίας ζάχαρης, ήταν ένα βιομηχανικό μονοπώλιο και όχι εμπορικό μονοπώλιο, και άρα ήταν άτρωτο από τον νόμο. Κατά τη διάρκεια μιας εξαιρετικά συντηρητικής και υπέρ των επιχειρήσεων περιόδου, το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε επίσης ότι οι αντι-τραστ νόμοι θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν εναντίον των απεργών των σιδηροδρόμων, οι οποίοι «παρεμπόδιζαν το εμπόριο». Αυτό το «η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων» Δικαστήριο έκανε ακόμη ένα βήμα στις διεστραμμένες ερμηνείες του, όταν έκρινε ότι η Δέκατη-Τέταρτη Τροποποίηση, που είχε ψηφιστεί για να εγγυάται τα δικαιώματα των απελεύθερων σκλάβων, στην πραγματικότητα προστάτευε τις εταιρείες, για τις οποίες το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι είναι «πρόσωπα που δικαιούνται τη δέουσα προστασία του νόμου».
Έγιναν εντέλει καθόλου έντιμες περιουσίες; Και βέβαια. Καθώς το έθνος εξαπλωνόταν δυτικά  —σε βάρος κυρίως των εξαφανιζόμενων Ινδιάνων—    μια απίστευτη ευκαιρία άνοιξε για να ευημερήσουν οι Αμερικανοί, πολλοί εκ των οποίων ήταν νεοφερμένοι μετανάστες ή τα παιδιά τους. Αλλά από την ευρεία ιστορική σκοπιά, είναι ασφαλές να πούμε ότι η εποχή  —και το έθνος  ανήκε σε μια μικρή ομάδα πλούσιων ανδρών, με άλλα λόγια, μια πλουτοκρατία.
Όπως έγραψε πρόσφατα ο συντηρητικός ιστορικός Kevin Phillips (1940-….)  στο Wealth and Democracy (Πλούτος και Δημοκρατία, εκδ. 2002), «Το μέτρο της Gilded Age (στμτ., Επίχρυσος Αιώνας), αρχής γενομένης από τη δεκαετία του 1870, ήταν ότι μέχρι τη δεκαετία του 1890 οι Γολιάθ των αμερικανικών επιχειρήσεων, των σιδηροδρόμων, και των χρηματοπιστωτικών δραστηριοτήτων είχαν αποκτήσει de facto τον έλεγχο πολλών πολιτειακών νομοθετικών σωμάτων, του ομοσπονδιακού δικαστικού σώματος, και της Γερουσίας των ΗΠΑ»…..”

Από το βιβλίο του Kenneth C. DAVIS, Don’t Know Much About History: Everything you Need to Know about American History but Never Learned, 1990, Revised Edition August 2002. Το παραπάνω απόσπασμα βρίσκεται στις σελίδες 268, 269 και 270 της επικαιροποιημένης έκδοσης του 2002.

page 268, second half [Enlarge-agrandir-μεγαλώστε]

page 269, first half [Enlarge-agrandir-μεγαλώστε]

Page 269, second half [Enlarge-agrandir-μεγαλώστε]

page 270, first half [Enlarge-agrandir-μεγαλώστε]

page 270, second half [Enlarge-agrandir-μεγαλώστε]

– περιοδικό Puck

.

.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Ανώνυμα σχόλια ή σχόλια που παραπέμπουν σε πλαστή διαδικτυακή προσωπικότητα, με ψευδές e-mail μιας χρήσεως και πλαστό ψευδώνυμο, δεν εγκρίνονται και δεν απαντώνται — Please NOTE: anonymous comments or comments mentioning fake on-line personality with false or disposable e-mail and a fake alias, will neither be approved nor answered. — NOTEZ S’il vous Plaît: Les commentaires anonymes ou des commentaires mentionnant fausse personnalité en ligne, avec e-mail faux ou jetable et un faux alias, ne seraient ni approuvés ni répondus.

Short Link: http://wp.me/p3lcY-1Us

.

.