φωτορεπορτάζ της ειδικής απεσταλμένης μας. Το παιδί χρειάστηκε να πάρει τα μέτρα του (εμβόλια ή/και καθημερινή φαρμακευτική αγωγή) για ελονοσία, κίτρινο πυρετό, διάφορες ηπατίτιδες κλπ. Εκείνη έβαλε τις φωτογραφίες που σημειώνονται με «©-Μ.Β.», (Αύγουστος 2009) και η μαμά της τα υπόλοιπα.

CSC_0483: πρώτο πλάνο Yam (στα αγγλικά) ή Ignames (στα γαλλικά), πίσω ντομάτες, μάνγκο, άσπρες μελιτζάνες και άλλα πολλά…. ©-Μ.Β. [Enlarge-agrandir-μεγαλώστε]

DSC_0764: στο ‘καφενείο’. Διαφήμιση στον τοίχο: «Σόγια, τρόφιμο πλήρες, εύπεπτο και θρεπτικό. ©-Μ.Β. [Enlarge-agrandir-μεγαλώστε]

DSC_0761: υποχρεωτική σήμανση στο παρμπρίζ του αυτοκινήτου «NO ARMS ON BOARD». ©-Μ.Β. [Enlarge-agrandir-μεγαλώστε]

CSC_0539: ΑκτΕλεφαντοδόντιες Κυρίες (με ωραίες πλάτες), δύο τουλάχιστον Κύριοι με κινητά και χειράμαξα μεταφοράς εμπορευμάτων με άδεια και πινακίδες κυκλοφορίας. ©-Μ.Β. [Enlarge-agrandir-μεγαλώστε]

CSC_0534: πλαστικά δοχεία με νερό και μεγάλες χύτρες με σούπα για τις ανάγκες των ανθρώπων της αγοράς. ©-Μ.Β. [Enlarge-agrandir-μεγαλώστε]

παλαιό αποικιακό κτίριο στο θέρετρο Grand Bassam, σήμερα εργαστήριο υφασμάτων. ©-Μ.Β. [Enlarge-agrandir-μεγαλώστε]

DSC_0973: «δεντράκι» στο Man. «Shade Tree» ή Kapok Tree (lat. Ceiba pentandra), το «δέντρο της σκιάς» ή Buttress Tree (δέντρο με επιφανειακές ρίζες). Ο καρπός του δέντρου έχει ίνες που μοιάζουν με μετάξι και χρησιμοποιείται και για ξυλεία. Kingdom: Plantae, (unranked): Angiosperms, (unranked): Eudicots, (unranked): Rosids, Order: Malvales, Family: Malvaceae, Subfamily: Bombacoideae, Genus: Ceiba ©-Μ.Β. [Enlarge-agrandir-μεγαλώστε]
Λίγα λόγια για τη χώρα:
Επιφάνεια: 322.500 Km2, εκ των οποίων 1.4 % καλύπτεται από νερά (τρία μεγάλα ποτάμια, τα δύο εκ των οποίων σχηματίζουν μεγάλες λίμνες στο εσωτερικό της χώρας).Καλλιεργήσιμη γη: 12%, Ανεκμετάλλευτες γαίες 41%, Δάση 22%.
Υψόμετρο: μεταξύ 0,00 (κόλπος Γουινέας) και 1752 m (όρος Nimba). Χώρα πεδινή, με εύφορα χώματα και πολλά νερά.
Πληθυσμός: 18.142.000 κάτοικοι (2005). Πρωτεύουσα: Yamoussoukro (110.000 κάτοικοι, το 2005).
Το ευρύτερο Abidjan έχει 3.000.000 (το 2005). Το Grand Bassam είναι παλιά πρωτεύουσα, το σημαντικότερο θέρετρο και σήμερα πόλη φάντασμα, στα ανατολικά του Abidjan. Με κύκλους έχω σημειώσει στο χάρτη το Man και το Grand Bassam
Νόμισμα: το Φράγκο CFA (Franc de la Communauté Financière Africaine), κοινό σε 14 χώρες της Γαλλικής Αποικιακής Αφρικής. 1 Euro = 656 Francs CFA.
PIB 2002 (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν) : 11.7 δις. δολάρια, PI(εγχώριο)B κατά κεφαλήν, 2002 : 645 δολάρια
PNB 2005 (Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν) : 15.3 δις. δολάρια, PN(εθνικό)B κατά κεφαλήν, 2005 : 843 δολάρια
Πηγές φυσικού πλούτου (παγκόσμια κατάταξη 2002) :
– Κακάο (1η)
– Ignames/Yam (2η)[στη φωτογραφία CSC_0483]
– Καουτσούκ (9η)
– Καφές (11η)
– Βαμβάκι (15η)
– Κεχρί (23η)
– Ρύζι
– Ξυλεία
– Διαμάντια (14η)
Άλλα: πετρέλαιο, φυσικό αέριο, μαγγάνιο, σίδηρος, κοβάλτιο, βωξίτης (μετάλλευμα αλουμινίου), χαλκός, χυσός, νικέλιο, το σπάνιο ανθεκτικό στην οξείδωση μέταλλο ταντάλιο, πυριτούχα άμμος, πηλός, καρύδα, φοινικέλαιο, υδροηλεκτρική ενέργεια.
Επίσης, έκτοτε φαίνεται να έχει φουντώσει για τα καλά η σόγια και το καλαμπόκι. Είναι η πιο πλούσια χώρα της Δυτικής Αφρικής, πηγή.
Θερμοκρασίες: χωρίς ουσιαστικές μεταβολές χειμώνα-καλοκαίρι (ένα με τρεις βαθμούς το πολύ). Βροχές κυρίως το καλοκαίρι.
Σημειώσεις και πηγές (ανοίγετε τα διάφορα link, μέσα στις περιόδους):
- Gbagbo, ο παλιός [Enlarge-agrandir-μεγαλώστε]
1: Όλα αυτά προεκλογικά. Από τις εκλογές της Κυριακής 31 Οκτωβρίου και Κυριακής 28 Νοεμβρίου 2010 (1ος & 2ος γύρος) και μέχρι σήμερα, όπως ξέρετε, γίνεται χαμός, η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα εμφυλίου με τον παλαιό πρόεδρο να αρνείται να εγκαταλείψει την εξουσία. Δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες, τόσο υποστηρικτές του Gbagbo, όσο και του Ouattara έχουν ήδη περάσει στη γειτονική Λιβερία. Οι εκλογές κόστισαν πενταροδεκάρες, όχι παραπάνω από 305.000.000 ευρώ. Στη δαπάνη αυτή περιλαμβάνονται: έξοδα προεκλογικής εκστρατείας, αλλά επίσης (για λόγους διαφάνειας) απογραφή του πληθυσμού, έκδοση δελτίου ταυτότητας (που εδώ και πολλά χρόνια δεν υπήρχαν), και φυσικά την ευρεία κάλυψη από τα εγχώρια και τα διεθνή «μήδια». Η ίδια η επιχείρηση απογραφής και έκδοσης «δελτίων ταυτότητας» κόστισε αρκετά, καθώς χρειάστηκε κάποια τεχνολογία για τη λήψη φωτογραφιών και αποτυπωμάτων καθώς και ιατρική υποστήριξη για τον προσδιορισμό της ηλικίας μεγάλου μέρους του αγροτικού πληθυσμού, συγκοινωνιακή διευκόλυνση του πληθυσμού για να ψηφίσει κλπ κλπ. Οι εκλογικοί κατάλογοι με τα άτομα που είχαν δελτία ταυτότητας αριθμούν οριστικά 5.750.720 άτομα. Περισσότερα για την προεδρική εκλογή του 2010 δείτε εδώ. Σύμφωνα με την σημερινή «Le Monde» πάντως, οι διαπραγματεύσεις βρίσκονται σε αδιέξοδο.

Alassane Ouattara, ο καινούριος [Enlarge-agrandir-μεγαλώστε]
3: Δείτε και παλαιότερη ανάρτηση. Οι κακές γλώσσες λένε, αλλά όχι μόνο οι κακές, ότι ο Laurent Gbagbo έχει καλές σχέσεις με τους γαλλο-σοσιαλιστές, για τούτο και δεν τον παραζορίζουν. Αντίθετα, εγώ που είμαι καχύποπτη μπορώ να ισχυριστώ ότι σ’αυτή τη μικρή διαφορά που ανέδειξε νικητή της προεδρικής εκλογής τον αντίπαλο του Laurent Gbagbo, τον Alassane Ouattara (που βρίσκεται πρακτικά σε κατ’οίκον περιορισμό), μπορεί να έβαλαν το χεράκι τους οι εκπρόσωποι της Σαρκοζίας, που άλλωστε ποτέ δεν κατάφεραν να σταματήσουν να αναμιγνύονται στα πράγματα της χώρας. Τέλος, επειδή είμαι πάρα πολύ κακιά (και μετά από υπόδειξη φίλου), θα σας παραπέμψω στην εν λόγω παλαιότερη ανάρτηση, που λέει πως ο Laurent Gbagbo δεν παραβρέθηκε στα πανηγύρια, και θα τολμήσω να εικάσω ότι φοβήθηκε να απομακρυνθεί εν μέσω προεκλογικής περιόδου (που άρχισε στις 4 Αυγούστου του 2010), μην του τύχει κανένα πραξικόπημα, από τους ανθρώπους της Σαρκοζίας, την στιγμή που οι εκλογές απείχαν μόλις τέσσερις μήνες…. Θυμίζω ότι ο Laurent Gbagbo συνδέεται καλύτερα με τους σοσιαλιστές…
4: Μερικές ακόμη φωτογραφίες της ειδικής ανταποκρίτριάς μας εδώ (σέρνοντας τον δείκτη σας πάνω στην κάθε μία θα δείτε και τον τίτλο)
Πολυ καλες φωτογραφιες με το χρωμα ατοφιο.Ειδικα εκεινη με το παμπριζ του αυτοκινητου εχει σημειολογια.Μπραβο.
Πολύ ενδιαφέροντα. Θα εντρυφήσω. Μέχρι τώρα από τίτλους είχα μια μικρή ενημέρωση.
Καλή χρονιά :)
Πολλά πολλά μπράβο στην ανταποκρίτρια και την διευθύντρια σύνταξης, πολύ καλό το κείμενο και διαφωτιστικότατοι οι σύνδεσμοι.
Αν είναι να δημοτικίσουμε πάντως πρέπει να την λέμε «Ακτή του Ελεφαντοδοντιού», γιατί ο «οδοντας» αρχαιοπρεπής είναι. ;)
ζαχαρη,
η κόρη ευχαριστεί
κι εγώ εύχομαι Καλή Χρονιά !
renata-κι,
καλώς ήρθες και καλή χρονιά !
Кроткая,
ανταποκρίτρια & διευθύντρια σύνταξης ευχαριστούμε !!
Κάποιοι το γράφουν «Ακτή Ελεφαντόδοντα»,
(από το χαυλιόδοντα, υποθέτω)
Πάλι καλά πάντως που γλιτώσαμε το «Ακτή Ελεφαντοκόκαλου»
{εσύ πάντως έχεις δει από κοντά πρόσωπα και πράγματα και μάλλον αναγνώρισες ένα…}
Καλή Χρονιάαα !
[…] This post was mentioned on Twitter by Krot and Σταυρούλα . Σταυρούλα said: Αποστολή στην Ακτή Ελεφαντοστού https://inconue.wordpress.com/2011/01/04/mission-en-cote-divoire/ […]
salut ô terre d’espérance!
salut cher Enfant!
προς όλους:
η διαμάχη πρώην και νυν προέδρων,
ΔΕΝ είναι όπως παρουσιάζεται.
Αύριο, ελπίζω,
γιατί τώρα είναι πολύ αργά για μένα,
θ’ανεβάσω το πολύ ουσιαστικό παρασκήνιο!
Ως τότε, δείτε αυτό, και θα καταλάβετε:
Ivory Coast Crisis is About Oil
Πολύ ενδιαφέρον. Και οι φωτογραφίες επίσης. Περιττεύει να πω ότι καταζηλεύω τη φωτογράφο. Καλή χρονιά εύχομαι, έστω και καθυστερημένα.
arcades,
Καλωσορίσατε και
Καλή χρονιά κι από μένα,
ακόμη πιο καθυστερημένα!
Συγχαρητήρια για το φωτορεπορτάζ και τις συνοδευτικές πληροφορίες. Να προσθέσω στη φιλολογία περί ονομασίας της συμπαθούς χώρας, ότι τελευταία οι αθλητικοί συντάκτες την αποκαλούν απλά… «Ακτή». Προφανώς σαν αποτέλεσμα της οικειότητας που δημιουργήθηκε από την παρουσία της στα τελευταία μουντιάλια.
ΥΓ: Ο «νέος» φέρνει λίγο φυσιογνωμικά στον… Ίντι Αμίν. Άραγε γι’ αυτο δεν τον αφήνουν να κυβερνήσει;
tsalapeteinos,
ο «νέος»
υπήρξε (εκτός των άλλων) ‘τομεάρχης’ του Δ.Ν.Τ.
για την Αφρική,
και όταν υπήρξε πρωθυπουργός,
τους κουβάλησε το Δ.Ν.Τ. που τους ρήμαξε !!
Ωχ Αμάν! Κανονικός οικονομικός δολοφόνος δηλαδή!
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα…
Μα που πήγαν τα περίφημα (συνήθως μαρξιστικής επιρροής ή συμπάθειας) αντιαποικιακά κινήματα της Αφρικής; Κατέρευσαν μαζί με τον (αν)υπαρκτό στην Ευρώπη;
tsalapeteinos,
επειδή το έψαξα το πράγμα:
ο Alassane Ouattara
φαίνεται να είναι πιο πολύ ‘του χεριού’ τους
απ’όσο ο Laurent Gbagbo, που δεν τον εμπιστεύεται ο διεθνής ιμπεριαλιστικός παράγων:
άνοιξε πχ τα πετρέλαια του κόλπου της Γουϊνέας
στους Ρώσους κλπ
Οι Αμερικανοί έχουν συμφέροντα εκεί,
οι Γάλλοι δεν εννοούν ν’αφήσουν τη χώρα ήσυχη
κι εγώ μόλις βρω χρόνο πρέπει ν’ανεβάσω
δεύτερο ειδικό ποστ.
Δες κι αυτό το φρεσκότατο που μου έστειλε φίλος:
Militarization Of Energy Policy: U.S. Africa Command And the Gulf Of Guinea
Ωραίες φωτό (παρά την καταραμένη συννεφιά) και κείμενο :) Ευχαριστούμε!
lazopolis,
όπως είδατε,
είναι μια βροχερή χώρα,
ειδικά το καλοκαίρι.
κι εμείς ευχαριστούμε,
και καλωσορίσατε !
Νόστιμο και… σπαρταριστό το φρέσκο. Βέβαια στην υποσαχάρια Αφρική ο θείος Σαμ έχει ισχυρό αντίπαλο τον Κινέζο ομόλογό του.
Αναβαθμισμένος παίκτης στην αγορά των υδρογονανθράκων θα είναι και η Βραζιλία, μετά τα μεγάλα κοιτάσματα που ανακαλύφθηκαν πρόσφατα στον Ατλαντικό. Εκεί υπάρχει και εθνική εταιρία ενέργειας (πολυεθνική μάλλον βραζιλιανών συμφερόντων που δραστηριοποιείται και σε πολλές άλλες χώρες), η γνωστή Petrobras. Ο ενεργειακός χάρτης και μαζί με αυτός και ο γεωπολιτικός αλλάζει… οι BRICs αναδύονται επικίνδυνα!
tsalapeteine,
η Ακτή Ελεφαντοστού δεν είχε ποτέ και πολύ καλές σχέσεις με τα μαρξίζοντα αντιαποικιακά κινήματα στην Αφρική. Πάντοτε ήταν ο χωροφύλακας της Γαλλίας στη Δυτική Αφρική (εμπλέκεται π.χ. στο πραξικόπημα και τη δολοφονία του Τομάς Σανκαρά της Μπουρκίνα Φάσο, όταν αυτός προσπαθούσε να πείσει τις υπόλοιπες αφρικάνικες κυβερνήσεις να αρνηθούν το χρέος).
Ο ηγέτης της ανεξαρτησίας Φελίξ Ουφουέ Μπουάνι, υπήρξε βουλευτής στη Γαλλία και ηγήθηκε του φιλο-ιμπεριαλιστικού μπλοκ χωρών της μετα-αποικιακής Αφρικής (στον αντίποδα του Κουάμε Νκρούμα της Γκάνας).
Άλλωστε, ο όρος «Francafrique» που περιγράφει το δίκτυο οικονομικής υποτέλειας, στήριξης δικτατόρων και καταλήστευσης του πλούτου προς όφελος της Γαλλίας στην αφρικάνικη ήπειρο, πρωτοχρησιμοποιήθηκε από αυτόν, σαν …θετική έννοια!
@Capybara
Ευχαριστώ για τις πληροφορίες. Πραγματικά από τις λιγότερες γνώσεις που έχω κι εγώ η Δυτική Αφρική ποτέ δεν ήταν προπύργιο του μαρξισμού, με εξαίρεση τη Γκάνα επί Νκρούμα.
Αντίθετα, τα μαρξίζοντα – σωστά τα περίγραψες έτσι γιατί τα περισσότερα δεν ήταν γνήσια μαρξιστικά, αλλά στα πλαίσια του Ψυχρού Πολέμου όταν είχαν διαμάχη δύο Αφρικανοί πολιτικοί, στρατιωτικοί ή φύλαρχοι και ο ένας δήλωνε φιλοαμερικάνος για να πάρει βοήθεια σε χρήμα και όπλα από το Λευκό Οίκο ο άλλος δήλωνε μαρξιστής ή Μαοϊκός για να στηριχτεί από ΕΣΣΔ ή Κίνα και τούμπαλιν – κινήματα είχαν μεγάλη ισχύ και επιρροή στη Νότια και την Ανατολική Αφρική. Κυρίως στις πρώην Πορττογαλικές αποικίες. Από ανάγκη να δημιουργηθεί ανάχωμα στο απαρτχάιντ με ιδεολογική υπόσταση ή ίσως επειδή η Πορτογαλία τα τελευταία χρόνια της δικτατορίας δεν ήταν αρκετά ισχυρή για να κουμαντάρει τις υπερπόντιες κτήσεις τις. Στην Αγκόλα και τη Μοζαμβίκη μάλιστα διατηρήθηκαν τα κομμουνιστικά κόμματα στην εξουσία μετά την ανεξαρτησία και τους εμφυλίους, ακολουθώντας όμως το βιετναμέζικο μοντέλο σοσιαλισμού με διατήρηση συμβόλων και κάποιων κοινωνικών κατακτήσεων και ταυτόχρονα μεγάλα ανοίγματα στην αγορά. Η μεγάλη ήττα του σοσιαλιστικού μπλοκ ήταν στο (πρώην Βελγικό) Κογκό, με τη δολοφονία Λουμούμπα (1961) και την επικράτηση των αντιδραστικών. Ούτε ο Τσε κατάφερε κάτι στο αντάρτικο του 1965. Μέχρι σήμερα που η χώρα σπαράζεται από τον πιο αιματηρό ίσως εμφύλιο πόλεμο της ηπείρου. «Φρίκη», όπως κραύγασε και ο συν/χης Κουρτς στην Καρδιά του Σκότους.
Françafrique:
– Françafrique was first used in a positive sense by President Félix Houphouët-Boigny of Côte d’Ivoire, who advocated maintaining a close relationship with Europe and the West, France in particular.
– Félix Houphouët-Boigny, πρώτος Πρόεδρος από το 1960 ως το 1993
– Από την «ανεξερτησία» (1960) και μετά, ο πρώτος πωθυπουργός που διορίστηκε το 1990 ήταν ο Alassane Ouattara, who established a series of belt-tightening economic measures to bring the country out of debt.
– Defining Françafrique, by François Xavier Verschave
– 50 years later, Françafrique is alive and well
– France Resumes `Old Habits` in Africa